Η ΑΝΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ

Πέρασε ο καιρός της ήπιας προσαρμογής στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Η κυβέρνηση δείχνει εδώ και μερικούς μήνες το πραγματικό της πρόσωπο. Αποδεικνύει ότι έχει ως σκοπό να ξεχάσουμε αυτό που λέγαμε κοινωνικό κράτος, σε όλα τα επίπεδα. Καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και άρει τη μονιμότητα. Ιδιωτικοποιεί όλο και περισσότερες Δ.Ε.Κ.Ο., ενώ ανοίγει και πάλι το ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης. Ελαστικοποιεί το ωράριο και ανακηρύσσει νέα περίοδο σκληρής λιτότητας. Κηρύσσει πολιτική επιστράτευση για να διαλύσει τη δίκαιη απεργία των ναυτεργατών και δια στόματος πρωθυπουργού προειδοποιεί τους εργαζόμενους για τυχόν «ακραίες» μορφές πάλης που ενδεχομένων υιοθετήσουν.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ Ν.Δ. ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΛΕΙΠΕΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Σήμερα σε κάθε εμφάνισή της, η υπουργός Παιδείας, και όχι μόνον αυτή, αναγγέλλει την αναθεώρηση του άρ. 16 του Συντάγματος στο πλαίσιο της γενικότερης αναθεώρησης που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Περιληπτικά, το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος, κατοχυρώνει το δικαίωμα όλων των ελλήνων πολιτών στη μόρφωση, διασφαλίζει το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης και απαγορεύει την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. μέσα από την αναθεώρηση του Συντάγματος που προωθεί με τη συναίνεση του Πα.Σο.Κ., μέσω της επόμενης Αναθεωρητικής Βουλής, θέτει την αλλαγή του άρθρου 16 σαν βασικό άξονα της πολιτικής της.

Η κατάργηση του άρθρου 16 θα σημάνει:

1. Την de facto αναγνώριση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών των Ι.Ι.Ε.Κ. και των παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων που προϋπάρχουν και ήδη λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια ως ισότιμα των Δημοσίων Πανεπιστημίων.
2. Η αλλαγή της διοικητικής και οικονομικής λειτουργίας των Πανεπιστημίων με βάση τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια οδηγεί σε περικοπή των (ήδη ελάχιστων) παροχών στους φοιτητές. Έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, επιβολή ενοικίων στις εστίες (όπου υπάρχουν), κατάργηση δωρεάν σίτισης κλπ., αφού τα παραπάνω, με τα κριτήρια της αγοράς, δεν εξασφαλίζουν, αλλά αντίθετα καταναλώνουν πόρους σε ένα ίδρυμα. Στο βάθος αυτών των αλλαγών βρίσκεται πάντα η απειλή της επιβολής διδάκτρων που ξεκινώντας από τα μεταπτυχιακά, σύμφωνα με την κ. υπουργό, να θεωρείται αναγκαία και στα προπτυχιακά μαθήματα.
3. Αναπροσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών των σχολών λόγω της ανάγκης εξασφάλισης χορηγών και κονδυλίων. Η παρέμβαση των ιδιωτών στα προγράμματα σπουδών, θα έχει ως σκοπό να τα φέρουν κάθε φορά στα μέτρα τους με βάση τις ανάγκες της αγοράς.
4. Άμεση κατάργηση του Δημόσιου και Δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Αν λάβουμε υπ’ όψιν μας, ότι από τη μία τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα λειτουργούν με δίδακτρα, και από την άλλη ότι τα Δημόσια Πανεπιστήμια, μειώνοντας στο ελάχιστο τις δαπάνες για τις φοιτητικές ανάγκες, τότε είναι ορατό το ενδεχόμενο, να έχουν πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση μόνο τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.
5. Παράλληλα η εξατομίκευση του πτυχίου απομονώνει το φοιτητή από τους συμφοιτητές – συναδέλφους του, διασπώντας την ενότητα των συμφερόντων τους και διαλύοντας κάθε μορφή συλλογικής διαπραγμάτευσης με τον εργοδότη. Με τον τρόπο αυτόν ο καθένας αποκτά αντιπάλους σε όλα τα επίπεδα (σχολή, εργασία, κλπ), με τους οποίους θα οφείλει να ανταγωνίζεται χωρίς κανέναν απολύτως σύμμαχο, αναγκασμένος έτσι να υποχωρεί και να συμβιβάζεται με τον εργοδότη.

Αλλαγή νόμου πλαισίου:

Η αλλαγή της κατεύθυνσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης προς την κατεύθυνση της καλύτερης εξυπηρέτησης των αναγκών της εργοδοσίας, καθιστά αναγκαία την αλλαγή και του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των σχολών. Οι φοιτητές που ξεπερνούν τα χρονικά όρια «κανονικής» φοίτησης, το άσυλο, η συμμετοχή στη συνδιοίκηση, και γενικότερα η φοιτητική παρέμβαση στη λειτουργία του Πανεπιστημίου δεν συνάδουν με την «νέα» μορφή.

Κατάργηση του ασύλου: Το άσυλο αποτελεί μία νίκη του ευρύτερου λαϊκού κινήματος (από το ’65), και κατακτήθηκε μέσα από αγώνες. Αποτελεί βασική Δημοκρατική Ελευθερία όλων μας και είναι προπύργιο προάσπισης των βασικών πολιτικών και κοινωνικών Ελευθεριών. Δεν αποτελεί απλώς μέτρο για τη διασφάλιση ελεύθερης κίνησης της Ακαδημαϊκής Σκέψης, αλλά και για τη διασφάλιση της ελεύθερης πολιτικής δράσης απέναντι στην ολοένα εντεινόμενη κρατική καταστολή, μία δράση ενάντια στο κοινωνικό σύστημα εκμετάλλευσης. Το ’92, με το νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, επιχειρείται η αλλοίωση και η περιστολή του ασύλου. Η απόπειρα όμως αυτή μπλοκαρίστηκε από το φοιτητικό κίνημα και τους αγώνες που διεξήγαγε.

Θέσπιση ορίου φοίτησης (ν+2 ή ν+3): Πέρα από τον προφανή αποκλεισμό σημαντικού αριθμού φοιτητών που δεν μπορούν αντικειμενικά να ακολουθήσουν το ρυθμό σπουδών, επιφέρει πολλαπλές συνέπειες κυρίως στην καθημερινότητα των φοιτητών, εντείνοντας τους όρους σπουδών και εξαρτώντας ακόμη περισσότερο ή και απόλυτα την έγκαιρη ολοκλήρωση των εξαμήνων, σε πιθανή καλοπροαίρετη στάση κάθε καθηγητή. Δεν είναι τίποτα άλλο για το σύνολο των φοιτητών, παρά συμπίεση του ελεύθερου χρόνου και ατελείωτο διάβασμα. Ακόμη τίθενται ταξικοί φραγμοί, αφού κάποιοι συμφοιτητές μας είναι αναγκασμένοι να εργάζονται παράλληλα με τις σπουδές.

Μείωση της φοιτητικής συμμετοχής στη συνδιοίκηση: Γίνεται φανερό πως δεν θα πλήξει σε καμία περίπτωση την συμμετοχή των καθεστωτικών παρατάξεων σε αυτά, και κατά συνέπεια δεν θα εξαλείψει τα φαινόμενα διαπλοκής και πελατειακών σχέσεων ανάμεσα σε φοιτητοπατέρες και το καθηγητικό κατεστημένο. Αντίθετα η αλλαγή του νόμου πλαισίου του ’82, έρχεται να αναδιατάξει το συσχετισμό δυνάμεων στις σχολές σε βάρος των πιο μαχόμενων κομματιών του φοιτητικού κινήματος.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ

Η αντίθεση της φοιτητικής κοινότητας απέναντι στην αντεκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης έχει ήδη ξεκινήσει. Ήδη 217 (ίσως και περισσότεροι) φοιτητικοί τελούν υπό κατάληψη. Οι καθηγητές στηρίζουν έμπρακτα τον αγώνα των φοιτητών, αφού και αυτοί κατεβαίνουν σε απεργίες.

Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι τα συμφέροντα και τα δικαιώματά τους οι φοιτητές, μπορούν να τα υπερασπιστούν και να τα διεκδικήσουν μόνο μέσα από συλλογικές διαδικασίες και πρακτικές, όπου θα βρεθούν μπροστά στα πραγματικά προβλήματα και θα κληθούν οι ίδιοι για το μέλλον και το παρόν τους.

Ο μόνος τρόπος για να διεκδικήσουμε τα συμφέροντά μας είναι οι γενικές συνελεύσεις.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16

ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΕΣ ΣΧΟΛΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ

ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΜΑΘΗΤΩΝ – ΦΟΙΤΗΤΩΝ – ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Ιούνιος 2006