Πώς δημιουργήθηκε η Πρωτοβουλία Φοιτητών;
Η Πρωτοβουλία Φοιτητών γεννήθηκε την περίοδο των μεγάλων φοιτητικών κινητοποιήσεων του Μαΐου – Ιουνίου 2006. Η κυβέρνηση, πιστή στον αντικοινωνικό της προσανατολισμό, διεξάγοντας μια νεοφιλελεύθερη επίθεση σε όλους τους κοινωνικούς τομείς, και καταπατώντας κατακτήσεις και δημοκρατικές ελευθερίες, δεν παρέλειψε φυσικά να βάλει στο στόχαστρό της και την εκπαίδευση. Από το προηγούμενο καλοκαίρι ανακοινώνει την πρόθεσή της να καταργήσει το άρ. 16 και να εφαρμόσει ένα νέο Νόμο Πλαίσιο που θα αλλάξει τη θεσμική λειτουργία των σχολών. Αυτό που δεν υπολόγιζε η κυβέρνηση, ήταν πως θα έβρισκε απέναντί της τη συντριπτική πλειοψηφία της φοιτητικής κοινότητας.
Τότε εκφράστηκε από μερίδα φοιτητών του Τ.Ε.Ι. Ηγουμενίτσας η ανάγκη για τη δημιουργία μιας μη παραταξιακής – καθοδηγούμενης κίνησης, που θα αποσκοπούσε στην αφύπνιση συνειδήσεων σε σχέση με τα θέματα της εκπαίδευσης και όχι μόνο. Είχε γίνει πλέον φανερό, ότι οι ήδη υπάρχουσες παρατάξεις δεν είχαν ούτε τη διάθεση, ούτε τη δυνατότητα να αναλάβουν την ευθύνη του συντονισμού του αγώνα ενάντια στις μεταρρυθμίσεις. Η Πρωτοβουλία Φοιτητών δημιουργήθηκε εκείνη την περίοδο με δύο βασικούς στόχους: 1) Να ενημερώσει τους φοιτητές της Ηγουμενίτσας για τα σχέδια της κυβέρνησης και 2) να προκαλέσει Γενική Συνέλευση για να απαντήσουμε συλλογικά απέναντί της.
Ποιοί είμαστε;
Η Πρωτοβουλία Φοιτητών συγκροτήθηκε από ανένταχτους αγωνιστές, αριστερές συλλογικότητες και συναγωνιστές από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, που δε θα μπορούσαν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι στην παθητικότητα και την αδράνεια των καθεστωτικών παρατάξεων ΠΑΣΠ & ΔΑΠ.
Φτάνοντας στο σήμερα και κάνοντας τον απολογισμό της δράσης μας, κρίνουμε απαραίτητο και αναγκαίο για την πολιτική δράση στο χώρο του Τ.Ε.Ι. Ηγουμενίτσας, η Πρωτοβουλία Φοιτητών να αλλάξει χαρακτήρα, και από κινηματική διαδικασία να μετατραπεί σε ανεξάρτητο πολιτικό σχήμα, το οποίο θα λάβει μέρος και στις φοιτητικές εκλογές του 2007. Θεωρούμε πως με αυτόν τον τρόπο, και όχι επειδή θέλουμε να καταμετρηθούν οι ψήφοι της Πρωτοβουλίας Φοιτητών σε κανένα σχήμα πανελλαδικά, θα μπορέσουμε να παλέψουμε για τις θέσεις μας με καλύτερες προϋποθέσεις στο μέλλον.
Τι είναι η Πρωτοβουλία Φοιτητών;
Απέναντι στον ατομισμό και την ατομική διαπραγμάτευση απαντάμε με τη συγκρότηση συλλογικοτήτων. Απέναντι στο βόλεμα και τον εφησυχασμό, την παθητικότητα και την υποταγή, αντιπαραθέτουμε το συλλογικό αγώνα.
Όντας σχήμα και όχι κομματική παράταξη, η Πρωτοβουλία Φοιτητών είναι:
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ: Από κράτος, κομματικές γραμμές, καθηγητές, κυρίαρχη αστική ιδεολογία. Ανεξάρτητος κατά τη γνώμη μας δεν είναι ο απομονωμένος από την πολιτική, τις ιδέες και τη θεωρία, αλλά εκείνος που μπορεί ελεύθερα να διαμορφώνει τη σκέψη του χρησιμοποιώντας τα περισσότερα στοιχεία.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ: Γιατί πιστεύει στη δύναμη των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών, γιατί πιστεύει ότι τα προβλήματα λύνονται στους δρόμους από όλους και όχι στους διαδρόμους από «φωτισμένους» συνδικαλιστές.
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ: Γιατί λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς κομματική πειθαρχία. Οι αποφάσεις λαμβάνονται μετά από διεξοδική συζήτηση και με προσπάθεια κοινής συμφωνίας. Ωστόσο η μειοψηφία δεν υποτάσσεται στην πλειοψηφία και διατηρεί το δικαίωμα να δοκιμάζει την άποψή της στις Γενικές Συνελεύσεις και στο φοιτητόκοσμο. Είναι όμως μια συλλογικότητα αμεσοδημοκρατική κυρίως γιατί αντιπαραθέτει τη δύναμη των Γενικών Συνελεύσεων των φοιτητών, κόντρα στη λογική των κοινοβουλευτικών θεσμών και της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Τι συμβαίνει σήμερα;
Το νέο ακαδημαϊκό έτος ξεκίνησε με τις απεργιακές κινητοποιήσεις των δασκάλων και συνεχίστηκε με τις μαθητικές καταλήψεις. Εκφράστηκε έτσι η πλήρης αντίθεση του συνόλου της εκπαιδευτικής κοινότητας στις «μεταρρυθμίσεις» που προωθεί η Γιαννάκου. Από το Γενάρη ξαναμπήκαν στο χορό των κινητοποιήσεων οι φοιτητές, που με τη δυναμική τους παρουσία ανάγκασαν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να αποχωρήσει από τη συζήτηση για το άρ. 16, μπλοκάροντας, έστω και προσωρινά, την αναθεώρησή του. Αυτή η πρώτη νίκη του κινήματος δείχνει πως δεν είναι ακατόρθωτο να ανατραπούν τα σχέδια των εκάστοτε κυβερνήσεων, μέσα από συλλογικές διαδικασίες και μαζική δράση.
Αυτή η πρώτη νίκη όμως, δεν πρέπει να προκαλέσει τον εφησυχασμό του κινήματος, καθώς δεν έχει επιτευχθεί το σύνολο των διεκδικήσεων, και η υπάρχουσα κατάσταση κάθε άλλο παρά μας ικανοποιεί. Παραμένουν ακόμη άλυτα σημαντικά προβλήματα όπως το πλαφόν εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (βάση του 10), το οποίο έχει φράξει το δρόμο προς την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε χιλιάδες νέους, καθώς και η ψήφιση του νέου Νόμου Πλαισίου που αποτελεί μια σοβαρή απειλή για την εκπαιδευτική κοινότητα.
Για τι παλεύουμε;
Παλεύουμε για να λύνουμε τα μικρά και μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας, τόσο μέσα όσο και έξω απ’ τη σχολή.
Τοποθετούμαστε ενάντια:
- Στο νέο Νόμο Πλαίσιο, την αναθεώρηση του άρ. 16 και την ιδιωτικοποίηση των ανώτατων ιδρυμάτων, που είναι απόρροια των συνόδων της Μπολόνιας και της Πράγας, και προωθούνται από τα κέντρα λήψης αποφάσεων της Ε.Ε.
- Στην εντατικοποίηση των σπουδών από τη νεαρή ηλικία.
- Στους ταξικούς φραγμούς που θέτει στην εκπαίδευση το πλαφόν της βάσης του 10.
- Στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Επαγγελματικών Προσόντων που αναιρεί την αναγκαιότητα του
ανθρώπινου δικαιώματος της παιδείας και της γενικής μόρφωσης και την αντικαθιστά με μια
ακατοχύρωτη επαγγελματική εξειδίκευση.
Η σημερινή «δημόσια παιδεία», δεν είναι καθόλου δημόσια. Δεν αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν την δημόσια παιδεία, αλλά για μια δημόσια παιδεία ξεκομμένη από τους δεσμούς της με τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια.
Αγωνιζόμαστε για:
- Μια δημόσια παιδεία όπου η τριτοβάθμια εκπαίδευση θα αποτελεί χώρο γενικής παιδείας με ενιαία εκπαιδευτική λογική, και με κυρίαρχο ρόλο την αναβάθμιση των επιστημών.
- Την παροχή της εξειδικευμένης τεχνολογικής εκπαίδευσης μετά τη γενική πανεπιστημιακή παιδεία και οι ειδικευόμενοι να θεωρούνται εργαζόμενοι με κανονικό μισθό και δικαιώματα.
- Αναβάθμιση του ρόλου των φοιτητικών συλλόγων και συμβουλίων μέσα από εξάσκηση της εποπτείας και του ελέγχου τους πάνω στους βασικούς τομείς της πανεπιστημιακής κοινότητας.
- Το πέρασμα του ακαδημαϊκού ασύλου στον έλεγχο των φοιτητικών συλλόγων.
- Τη βελτίωση των συνθηκών φοίτησης με αύξηση των δαπανών για την παιδεία, μαζικούς διορισμούς στην εκπαίδευση, μονιμοποίηση των ωρομισθίων, βελτίωση της υλικοτεχνικής και κτιριακής υποδομής, δωρεάν σίτιση και στέγαση.
- Τη σύνδεση των φοιτητικών αγώνων με τους κοινωνικούς αγώνες των εργαζομένων.
- Τη μετατροπή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε χώρο προώθησης της οικολογικής συνείδησης και έρευνας για το περιβάλλον, ξεκομμένο από τις διασυνδέσεις του με τις πολυεθνικές και τα μονοπώλια που το χειραγωγούν και το κατευθύνουν σε έρευνες και μελέτες για δική τους χρήση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου