Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

ΥΠΟΜΝΗΜΑ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ Υπηρετούντων στο Δήμο Ηγουμενίτσας Φυλάκων Σχολικών Κτιρίων

1 σχόλιο:

  1. Δυστυχώς πλέον τέτοιες περιπτώσεις όπως αυτή των σχολικών φυλάκων τείνουν να γίνουν ο κανόνας...

    Ο εργασιακός μεσαίωνας δεν είναι απλώς μια ευφυολογία άλλα αποτελεί μια ζοφερή πραγματικότητα για αρκετούς νέους εργαζόμενους στην χώρα μας (και όχι μόνο)...

    Το μοντέλο της επισφαλούς εργασίας προσπαθεί να καθιερωθεί από τις κυρίαρχες αστικές τάξεις στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια ως το νέο μοντέλο εργασίας...

    Ένα μοντέλο εργασίας που δημιουργεί εργαζόμενους χωρίς ασφάλιση, χωρίς μόνιμη και σταθερή εργασία, χωρίς δικαιώματα, εύκολη βορρά στο έλεος των εργοδοτών, ειδικά σε μια περίοδο όπου οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης είναι δυσβάσταχτες για τους εργαζόμενους...

    Όταν οι τοπικοί άρχοντες ,ο δήμαρχος και ο τοπικός βουλευτής ,που τυχαίνει να είναι και υφυπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΝΔ, απαξιώνουν τους σχολικούς φύλακες που το ίδιο το αστικό κράτος μονιμοποίησε και από τότε δεν πέρασε μήνας που να μη μείνουν απλήρωτοι, τότε ο καλύτερος τρόπος για να πετύχουν τους στόχους τους οι εργαζόμενοι είναι να πάρουν οι ίδιοι στα χέρια τους τον αγώνα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.

    Ένας αγώνας που για να είναι επιτυχής πρέπει να είναι οργανωμένος αμεσοδημοκρατικά, να υπάρχει πλήρης ελευθερία στην συζήτηση και ενότητα στην δράση.

    Πιο συγκεκριμένα οι σχολικοί φύλακες πολύ καλά κάνουν και καλούν το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας να στηρίξει τον αγώνα τους, ενώ παράλληλα το ίδιο πρέπει να κάνουν και με άλλα πρωτοβάθμια σωματεία και άλλες εργατικές συλλογικότητες.

    Πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι του νομού Θεσπρωτίας να αγκαλιάσουν τον αγώνα των σχολικών φυλάκων, γιατί σε μια περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι πολύ πιθανό να βρεθούν και οι ίδιοι σε μια παρόμοια θέση.

    Έτσι ο κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως επαγγέλματος, πολιτικών προτιμήσεων κ.α. , δεν είναι μια ηθική έκκληση που απευθύνουν κάποιοι ρομαντικοί αλλά είναι ο μοναδικός τρόπος (τώρα που φαίνεται ξεκάθαρα η στάση των αιρετών τοπικών αρχόντων) για να κατοχυρώσουμε τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα μας.

    Δεν έχουμε τα περιθώρια πια να αδιαφορούμε για καμία καταπάτηση των δικαιωμάτων μας.

    Την στιγμή μάλιστα που η ανεργία και η ακρίβεια έχουν εξανεμίσει την αγοραστική μας δύναμη έχοντας τρομακτικές συνέπειες στο βιοτικό μας επίπεδο.

    Και κλείνοντας να επαναλάβω την φράση που αναφέρουν σε μια τους ανακοίνωση οι νοικιασμένοι εργαζόμενοι :«Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να παραμένει αδρανής. Σήμερα χάνονται τα σταθερά ωράρια εργασίας, χάνονται οι συλλογικές συμβάσεις, χάνονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Αύριο θα δουλεύουμε από το πρωί ως το βράδυ με την ελπίδα μιας σκέτης επιβίωσης και με το φόβο μην τύχει και αρρωστήσουμε, μην τύχει και μας πετάξουν αβοήθητους, πρόωρα γερασμένους, χωρίς δουλειά, χωρίς καμιά κοινωνική μέριμνα. Εδώ η σιωπή δεν είναι χρυσός. Είναι τάφος που χάσκει ανοιχτός και περιμένει αβοήθητοι να πέσουμε μέσα.»

    Χάρης Κωστούλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή